korku filmlerinde ses gelen odayı açma hastalığı

hiç bir zaman anlam veremediğim bir hastalık türüdür. senaristlerin vazgeçilmez mezesidir bu hastalığa yakalanan karakter. gecenin 3'ü olmuş, su içmek için uyanmışsın, aşağı inmişsin. tam o sırada yan odadan ses geliyor. lan belli ki sikindirik bir durum var. tabanları yağlayıp yukarı çık işte. yok, illa o oda açılacak. ağır ağır ürpertici adımlarla ve kesik keman sesleriyle ilerlenir. el titreye titreye kapının kolu kavranır. açamaz açamaz sonra bir anda artık nasıl bir cesaret geldiyse hışımla kapı açılır. lan, bir kez de ilk açıldığında bir şey olsun. olmaaaaaz. tam elemancı derin bir oh çekip ''artık şu içkiyi azaltmanın vakti geldi'' diyerek geri manevra yaptığı anda zebellah öte yandan üstüne doğru kobra yılanı gibi saldırıya geçer. klişe, servise hazırdır. afiyet-bal-şeker olsun.