kulun yaratıcıya kırgınlık duyması

bir canlının yaşayabileceği en büyük duyguların başında gelir kırgınlık hissiyatı. sadece kendine en yakın hissettiğine karşı kırılırsın. umduğun şeyi alamadığın zaman, ummadığın şeyler başına geldiği zaman. sessizliğe büründüğün an bil ki kırgınsın işte. kime? yaratanına. neden?

çünkü sen ona yakınsın, en yakınsın.

beslemediğimiz her şey bitmeye başlıyor, bir ucundan tutmadığımız dallara yaslanmamız hiç ama hiç akıllıca değil, ne birini-bir şeyi sonsuz dek taşıyabiliriz, ne de sonsuza dek sırtımızı yaslarız.

"Allah insanı en iddalı olduğu yerden vurur" ve "keşke" zehirli bir kelimedir. özeni yitirdik sanki, kıymet bilmeyi, emek vermeyi, minnettar olmayı, vefayı... ki bunlar, insanlığın en iddialı olduğu özellikleriydi.

kayıp mı ettik en güzel duygularımızı, yakınlığımızı?

uzun zamandır kırılamıyorum ki kimseye, belki kırmaktan vakit kalmadığından.