eternity

angelica'sı dehşet meşhur olmuş,öyle ki 96-98 arası yayın yapan radyolarda slow müzik kuşaklarında bile çalınmış, hatta ve hatta "tikkycan"ların bile dillerine pelesenk ettiği bir şarkı olmuş albümdür. maalesef bu albümden sonra anathema ünlenmek yerine ne hikmetse daha bir underrated konuma gelmiştir, o ayrı. ayrıca anathema'nın dönüm noktası olan, doom metal'den 100-110 derece falan bir dönme yapıp slow&heavy moduna girdiği albümdür. bu haliyle bile eski anathemayı sevenlerin çok küçük bir kısmını üzmüş, geri kalanları da "süper bir albüm bu hadi biraz da whitney houston ve pink floyd dinleyelim" moduna itmiştir. kanımca müzikten anlayan insanların arşivlerinde olmazsa olmaz bir albümdür. süperdir.