bugün

charles bukowski

bir roportaj sirasinda babasindan ogrendigi en onemli seyin; "aci...nedensiz aci" * oldugunu soylemisti.. uslubundaki cirkin yalinligi, borclu oldugunu dusundugum aci dolu anilarini anlatirken ilk kez etkilemisti beni.. donuk degildi ondan bekledigimin aksine.. aci cekiyordu gecmisini hatirlarken; "...ve babam 8 yasimdan 10 yasima kadar hergun, herhangi bir sebep olmaksizin, sadece olgunlasmam adina, kemeriyle dovuyordu beni.. oglunu." diyordu Bukowski.
tum bayagiligina ragmen uslubundaki.. okunasi, dinlenesi, anlanasi adam..