oğuz atay

son zamanlarında hep kendinden bahseden bir yazar olduğunu düşünen,kitaplarında ironinin sonu olmayan,insanı,hayatı ve türkiyeyi çok iyi anlamış,en sevdiğim yazar.
tek derdi okunmak olan,yaşarken anlaşılmamış,ölümünden 8 yıl sonra anlaşılmaya başlanmış,okurunu arayan ve ona demiryolu hikayecileri adlı son öyküsünde şöyle seslenen yazar:
''ben buradayım sevgili okur,sen neredesin acaba?''