kendi mistik imgeleminde otlayan yalnız öküz

oysa neler düşlemişti, küspesiz ve kimsesiz izbe samanlıklarda, bir gönül bulup, onunla bir olup, seyran edecekti o samanlığı ve düğününe çağıracaktı bütün komşu ahırları.

heyhat şimdi çok uzak bir ihtimaldir mutluluk, tavuklar bile eşelenmiyor yanında.
yalnızlığıyla kavruluyor, boynuzlarında taşıdığı arzın en kuytu noktasında.

istese de veremez artık yalnızlığını, giremez bir ineğin koynuna.

öküzdür nihayetinde, arabesk şarkılar söyleyen bir öküz...