bugün

türkiye deki dalga dalga yayılan ırkçılık akımı

ilk zamanlarda yapılan tüm ayrımlara kızıyordum. herkes nihayetinde insan ve kürtler de bu ülke toprağının bir parçası diyordum. özellikle son zamanlarda yaptıkları insanlık dışı haraketler insanda birliktelik duygusu falan bırakmıyor. özellikle 2. meşrutiyet dönemi kanıtladı bize bazı şeyleri zamanında. bugün de bunun tekerrürünü yaşıyoruz. din, dil, ırk ve ortak çıkarlar bir ülkeyi bütün yapan ana unsurlardır. bunlardan biri farklı amaç güttüğünde çıkan sonuç ortadadır.

soya çekim denen bir olay vardır. örneğin köpekleri ele alalım. bir sürü cins köpek vardır hepsi köpek adını taşır ama özellikleri farklıdır. boxer cins köpekle terier cinsi köpeği kıyaslarsak biri korumadır diğeri süs köpeği olarak geçer mesela. insanlarda da bu böyledir. çocuklarını evlendirecekken ilk önce aileyi araştırırlar hırlı mıdırlar hırsız mıdırlar diye. bunun sebebi soya çekimdir. armut ağacının altına düşer sözü de burdan gelmiştir.

sanırım bu kadar örnek anlatmak istediğim şeyi açıklamıştır. şimdi gelelim sadede. sonuçta kürt türk ırkları birbirinden ayrıdır. aynı topraklar içinde bulunsa bile kültürel farklılıkları vardır. ve bu yapılan ayrımın temel yapı taşıdır. istediğin özgürlüğü ver ama herzaman daha fazlasını isteyecektir. atatürk bunları bildiği için ve bu olaylara tanıklık ettiği için milliyetçilik ilkesini getirmiştir. bir bildiği olduğunu bugün daha iyi anlıyoruz.