çarşaflı birisi ile aynı binada ikamet etmek

sadece bazı hususlarda dikkatli olmayı gerektirir.

mesela benim ev sahibim bir hacı. eşi çarşaflı bir bayan, oğulları falan var büyüklü küçüklü.

işimiz düşüyor, beceremeyeceğimiz tamir işleri oluyor. çağırıyoruz çocukları, geliyorlar yardım ediyorlar sağ olsunlar. hatta arada bir çarşaflı hanımı görüyoruz, bir derdimiz bir ihtiyacımız var mı soruyor. bir şey olur da anlatırsak "oğlanlardan birini yollayayım halletsin" diyor. arada bir bize yemek getiriyor falan filan.

biz de yanına gideceğimiz zaman oturup kalkmamıza, üstümüze başımıza dikkat ediyoruz; ki bunu yapmak için karşınızda çarşaflı bir bayan bulunması da gerekmiyor zaten. kızlı erkekli arkadaşlarımız evimize geliyor, birlikte kalıyoruz. çoğunlukla ev sahibimizin haberi oluyor. herhangi bir müdahale de yok. konuşuyorsa bile yüzümüze karşı gayet saygılı, hiçbir sorun yaşamadık şu güne kadar.

gördüğünüz gibi değişen bir şey yok, tuhaf bir durum da yok. bazen önyargılarımıza yenik düşüp, biz mi ötekileştiriyoruz acaba insanları?