ağabey allah rızası için 1 lira

geçenlerde kadıköy'de iskelede yürüyorum, bir genç geldi. üstünde yırtık pırtık bir gömlek, esmer, mazlum biri... yaklaştı yanıma. yaklaşmasıyla beraber burnuma feci bir alkol kokusu geldi. bira desem değil, şarap desem değil, rakı diyeceğim o zaman da düşünüdüm ulen adamın hali ortada rakı dediğin şey de pahalı, siksen o rakıyı alamaz dedim. neyse işte öyle bir kokusu vardı gencin. ben de karşısında onu süzüyordum gözlerimle. sonra o bilindik cümleyi kurdu:

- ağabey allah rızası için 1 lira versene ekmek parası be ağabey...

bende tabi öğrenciyim, ulan benim kendime hayrım yok. nerde sana yardım edeceğim de 1 lira vereceğim... sonra bir şeyi farkettim. hoppala cepte de yol parası yok! napsam napsam, ağzımdan bir anda şu cümle çıktı, ne alakaysa:

- hacı sende varsa bana versene be, valla billa şimdi farkettim cepte yol param yok!

eleman şöyle bir kaldı! ''ulan bende olsa, senden niye para isteyeyim?'' diye düşündü tabi doğal olarak. * *
neyse o yıldızlı bakınızlardaki durumu düşünerekten bende böyle bir karşı atağa geçtim. haklıyım da allah için. nereden anladım haklı olduğumu onu da söyleyim size, hemde kısa, sikindirik bir örnekle:

şimdi birisinden borç istiyorsunuz, bir yakınınızdan, ama onun pinti biri olduğunu da biliyorsunuzdur lakin zor durumdasınızdır.* şimdi bu adamda bal gibi de para olduğunu biliyorsunuzdur ve ondan bunu istediğinizde cevap olarak şu gelir ve yalan söylediğini eşek değilseniz mimiklerden anlayabilirsiniz kolayca:

-valla kardeşim bende olsa vermem mi ya, ama benim de durumları biliyorsun işte dardayım şu günlerde.

ve bunu söylerken de hafif bir tebessüm de sıfata kazınır. dönelim benim elemana! işte benim eleman da ben ondan 1 lira istediğim de bana da aynı şekilde baktı ve ''bende olsa senden niye isteyeyim ki'' gibi baktı ve gülümsedi. dedim bunda para var belli! bastır yiğidim erdibifenomen! ısrar ettim, ısrar ettim vermedi pezevenk parayı! * neyse sonra eleman, baktı ki malın tekine denk geldim, ben gideyim de kurtulayım bari, diye düşünmüş olacak ki; hemen ordan vınladı koşar adımlarla. tersi olsa biz vınlardık, şimdi o vınladı. hani böyle para isteyen, keş insanlara potansiyel suçlu gözüyle bakılır ya ondan dedim bunu sonra istemeden de olsa bir şeyi keşfettim ve buna benzer durumlarla karşılaştığımda da sürekli bunu kullanmaya gayret ettim:

kısacası efendiler! eğer ki karşınıza böyle para isteyen biri çıkarsa, hafif de çakır keyifliyse, sanki siz daha muhtaç durumdamışsınız gibi davranaraktan ondan aynı şeyi talep edin. kabul etmeyecek, yok diyecek, mırın kırın edecek! ısrar edin, eninde sonunda çekip gidecek ve en azından boktan gününüzü güzel bir anıyla kapatmış olacaksınız böyle yaparak. hayatınıza bir gülen adam daha katacaksınız, belki sikinizde değil bu anlattığım ama ben çok eğlendim, sürekli olarak da yapıyorum!***