bugün

bir

hemen her şeyin temeli.

mesela bir hücre ile başlar her insan yaşama. ister dini, ister materyalist görüşü savunsun temelimiz hep “bir”e dayanır.

buna göre bir amacı olmalı insanın. bir hedefi, bir isteği, bir sevdiği. bir ailesi olmalı. gerçekleştireceği işler arasından daha önemli birisi olmalı. arkadaşları arasında birisi daha önemli olmalı.

sevdiği kadınlardan/erkeklerden birisi daha özel olmalı. içinde en azından bir duygu öne çıkmalı. bir kişilik özelliği baskın olmalı. herkes için bir kelime olmalı.

ve herkes o “bir”inin farkında olmalı. sadece bir tane ve yok benzeri. kaybedildiği anda geri gelemeyecek nitelikte şeyler çünkü. bir kere kaybeder insan amacını, sonra sorgulamadan ve mutluluğu amaçlamadan yaşar. bir kere gerçekten aşık olur ve kaybederse ondan sonrakiler sadece onun yokluğunu kısmen doldurma amaçlı olacaktır.

yokluğu hissedilen şeylerin hepsi bir tanedir. birden fazla olsalar yoklukları hissedilmezdi… kendi “bir”lerimizi tanımlamanın ve kaybetmemek için çabalamanın zamanı o vakit…