uykusuzluğun ertesi

umutsuzluk... hani o uykusuzlukla gelen melankoli varya iste o, ya da sabah az uyku ile gelen o melankoli. Gerci aynı sey ama... herseyden bıkmıslık, anlam vermeme, felsefe yapmaya calısıp sacmalama. belli bir dozdan sonra bagımlılık yapıp vaz gecememe. sabaha karsı elinde kahve ile uykusuz halde gün dogumunu izleme veya yagmuru dinleme. hersey olumsuz hersey bos. tüm umutlarımızdan vaz gectigimiz an. umutusuzluk sıcak bir dost gibi sana gelir, sen ise onu bir dost gibi karsılar sanki genede umut fakirin ekmegi misali birilerinin senin sessiz cagrının duyması icin bir umut beslersin genede ne gelen var ne giden... acar bir orhan veli okursun... *