on yıl sonra bu ülkede ne ramazan kalır ne davul

Gözüken o ki, zaman aşımına uğrayan herşey gibi ramazan ve peşinden getirdiği gelenekleri de yok olmaya mahkum. Gelişen jenerasyonun, bazı kesimler tarafından dinlerinden soğutulması, islamiyetin korkulacak bir din hale sokulması, manevi iradenin ve gücünün, tabularla sıkıştırılması, tamamen bireyin inançlarına ve düşünce sistemine bağlı olan ruhani düşüncelerin, zorla kontrol altına alınmaya çalışılması yüzünden insanların bu gibi, kutsal günlere yada aylara ne bir bağlılığı kalmıştır nede hoş görüsü. Baksanıza, tarih kokan, kimilerimizi alıp çocukluğuna götüren, kimilerimiz için manevi bir kaç renkten biri olan, ramazan davulcularına bile dayanacak gücümüz kalmamış. Hani o, el yakan canım iftar pidelerinden bahseden tek bir kişi bile göremedim? ne derler bilirsiniz;
değişmeyen tek şey, değişimin ta kendisi üzücü ama gerçek...