tüm pkklıların öldürülmesi

20 küsür yıldır yapılmaya çalışılan ama 20 küsür yıldır sadece yapılmaya çalışıldığı
izlenimi veriliyor olduğu halde 20 küsür senedir yapılamayan şeydir.çözüm öldürmekte olsaydı ya da öldürmek yeterli gelseydi,bu gün böyle bir başlık açacak düzeyde tek yönlü çözüm geleneğine olan sadakatimiz sorgulanmak zorunda kalmayacaktı.öldür bitsin,öldür kurtulalım,öldür sevinelim şeklinde teşekkül etmiş,bazen kendi de ölmüş ama yine de çözümü ölümde görmüş bir kafa yapısıyla üretilen çözüm; önceki amacın seviyesini arttırmak sığlığında olursa, maalesef insanlar ölmeye devam eder.ben de ölmeyeyim o da ölmesin, diyebilen insanların sayısı artmadıkça da ölmekten kurtulamayacağız maalesef.artık ne olursan olsun insanlar ölmesin,bunun adı taviz olsun,zaaf olsun ama insanlar ölmesin diyebilenlerle tüm pkk'liler ölsün de ülke huzura gark olsun diyenler arasındaki rakamsal fark aslında esas karar noktasındaki işlevsel değerdir.yine de ,insan hayatını, kıymetler hiyerarşisinin en üstüne yerleştiren,savaşlarda yaşlıları,çocukları ve kadınları şartsız bir muhafaza altına almakla kalmayıp ağaçlara dokunmayı bile ar addeden bir dinin müntesipleri neden böylesine 'ölüm' sayıklamasında huzur ararlar anlamıyorum.yıllardır ölünüyor ve ne kazanılıyor?biraz da ölmemeyi tercih edelim.biraz ölmesek ölür müyüz yahu?