uzay çağında hala el öpen zihniyet

benim bir yiğenim var. küçükken annesi kafasının üstüne düşürmüştü, bi keresinde de ben daha 6 aylıkken bunu kucağımdan denize düşürmüştüm. tabi sonra denizden kurtardık filan hopladık zıpladık kalktık oynadık öpüştük yalaştık. öyle bir sevgi var aramızda neyse geçen hardvırd uzay bilimlerinden mezun olmuş. memlekete gelmiş amca ben uzaya çıkacam dedi, lan köpek dedim önce elimi öp ondan sonra çık. önce direndi ama ben çok fena bozuk attım sonra saygısından ayaklarıma bile kapandı öyle gitti işte. şimdi aydan bize nah çekiyordur puşt.
*