bugün

assembly

iki integeri toplayan basit bir kaynak kodu düşünün:

#include <stdio.h>

int main() {
int sayi1 = 34343;
int sayi2 = 823482;
int toplam = sayi1 + sayi2;

printf("Toplam: %d\n", toplam);

return 0;
}

ilk aşamada Preprocessing de, #include <stdio.h> ifadesiyle belirttiğimiz stio.h (input output header ı başlığı ) uzantılı dosya bu kaynak kodun içine entegre edilir.
görsel

önişleme safhasından geçen kod, assembly edilerek obje dosyasına dönüştürülür.

.file "program.c"
.text
.section .rodata
LC0:
.string "Toplam: %d\n"
.text
.globl main
.type main, @function
main:
LFB0:
.cfi_startproc
endbr64
pushq %rbp
.cfi_def_cfa_offset 16
.cfi_offset 6, -16
movq %rsp, %rbp
.cfi_def_cfa_register 6
subq $16, %rsp
movl $34343, -12(%rbp)
movl $823482, -8(%rbp)
movl -12(%rbp), %edx
movl -8(%rbp), %eax
addl %edx, %eax
movl %eax, -4(%rbp)
movl -4(%rbp), %eax
movl %eax, %esi
leaq .LC0(%rip), %rax
movq %rax, %rdi
movl $0, %eax
call printf@PLT
movl $0, %eax
leave
.cfi_def_cfa 7, 8
ret
.cfi_endproc
LFE0:
.size main, .-main
.ident "GCC: (Ubuntu 13.2.0-23ubuntu4) 13.2.0"
.section .note.GNU-stack,"",@progbits
.section .note.gnu.property,"a"
.align 8
.long 1f - 0f
.long 4f - 1f
.long 5
0:
.string "GNU"
1:
.align 8
.long 0xc0000002
.long 3f - 2f
2:
.long 0x3
3:
.align 8
4:

bu programın düşük ve yüksek voltaj değerleriyle elektrik sinyallerine dönüştürülmeden önceki son halidir.