nergis çiçeği

Böyle güzel bir koku yok. Yenmek istenecek kadar harika kokuyor.
Evimin üç dairesinden ikisinde ücretsiz yaşamasına izin verdiğim iki insandan biri. Biri yaşlı biri genç. Şimdi genç oğlandan bahsedelim.
Bu delikanlı benden yaşa bayağı küçük. Hala okuduğu için kalacak yakın bir yer bulamamıştı, benim de üst kattaki dairem boştu. Ahbabım Atalay dedi ki böyle bir çocuk var, izin verirsen kalsın üst katta. Ben de neden kabul etmeyeyim? boş evin turşusunu mu kuracağım. Zaten çocuk zararsız bir tipmiş.
Eren evin 3 ayrı katı varsa neden hepiniz oralara dağılmak yerine ordu gibi aynı evde kalıyorsunuz arkadaşlarınla demeyin. Her kata makine, eşya lazım olur onunla uğraşamam. O kadar zengin değilim.
Neyse bu delikanlıdan hepimiz memnunduk. Akıllı uslu bir şeydi. Arada bize de uğruyordu. Ben de dedim ki, gitmeyeli uzun zaman oldu hep o geliyor biraz da biz gidelim. Tamamen boşluktan. Eve bir girdik, aman yarabbi bu nasıl bir koku böyle. Her odaya bir demet nergis koymuş. Ailesi köyden getirmiş, öyle dedi. Hangi köydensin dedim babamla hemşeri çıktılar.
Burnumu siliyordum peçetelere bile sinmiş nergis kokusu.
Ne kadar harika bir çiçek be. En sevdiğim ikinci çiçekti. En son yıllar önce koklamıştım iyi oldu. Bir demet bize verdi giderken. salonumuz nergis kokuyor şuan.