70 li yıllar

bazen dönmek istediğim yıllar.
pek aklıma getirmemeye çalışıyorum çünkü eskiden çok bahsedenler yaşlıdır diye bir görüş var. haklı bir görüş ama anlatayım bi siz olsanız özlemezmisiniz.

şimdi bak bakkala gittin diyelim eppek alacaksın. eppek dediğin şimdiki ekmeklerin 3 katı 600 gr falan.
içi öyle kireç gibi değil esmer, kepekli yani hemde kendinden kepekli sonradan katılmış değil. yavan yiyebilirsin o derece de güzel pişmiş hem de odun ateşinde.
ne kadar gerçek di mi.

sonra evin önüne çıktın. illa laf atacağın, konuşacağın biri var. zırt diye zaman geçer konuşurken.

sonra baba var. baba gibi baba.
onu kızdırmıyım diye büyük çaba harcarsın ve bu seni çok oyalar. o gittiği zaman da büyük bi özgürlük hissedersin. hani oruç tutup iftar vakti gelmiş gibi sevinirsin.

sonra lan hiç sıkılmadan ve hiç bişey yapmadan akşamları oturabilirsin evde. düşünsene dinginliği hiç bi şey yapmıyorsun ve sıkılmıyorsun çünkü her türlü medya kışkırtmasından uzaksın.
yok şu avm yok şu çikolata yok burada tatil hiç bi uyarıcı yok ve hiç bi şey yapmadan durmak gayet normal geliyor.

şimdiki durumu yazmıyım hepniz zaten içindesiniz biliyorsunuz.
hadi bi kaçını yazayım.
100 tane kanal yetmiyor neftiliks tarzi şeyler alıyoruz.
doğru dürüst odun ekmeği bulamıyoruz, plastikimsi ekmekler yiyoruz.
gecenin körü olmuş hala klavye başındayız.