yurtdışında yaşamanın dezavantajları

yerine göre değişir ama çoğu ülkede öyle ahım şahım bir dezavantajı yok.

beğenmeyen döner sonuçta, atla deve değil.

ciddi bir mesleğin yoksa sersefil olursun, o ayrı. ama mesleğin varsa şikayet edecek fazla bir şey kalmıyor.

insanlardan mı şikayet edeceksin? herkes her yerde aynı, sen de aynısın.

şartlar güzel.

işe giderken üç vasıta değiştirmece yok.

hukuktan korkmayan, psikopat tribinde hilkat garibeleri yok.

sürekli siyaset takip edilmesi şart değil.

döviz mevhumu bile yok.

Türkiye'nin güzelliğini kimseyle tartışmam. Türkiye her şeyin ötesindedir.

yeryüzünde istanbul'dan daha güzel bir yer olmadığının da farkındayım, benim için böyle bu.

ama sistemimiz çok yanlış. ülkenin büyüklüğünün yaratması gereken kaliteyi yansıtamamışız.

3 kuruş için her türlü etik değerimizin rezil rüsva olmasına boyun eğmişiz.

güzel olan şeylere kafamı kaldırıp bakmaya fırsat bırakılmadığı için buradayım, buradayız.

dezavantaj istiyorsan tuttuğun takımı, eşini dostunu, gittiğin meyhaneyi, büfeyi falan ararsın.

ararsın aramasına da düzen böyle oldukça bir yerden sonra aklına bile gelmezler. umrunda bile olmaz.

türkiye insanını 200 euro'ya yaşatıyorsa bu devletin ayıbıdır.

tamam iktidarları halk seçer ama devlet deriniyle, sığıyla bu durumun buraya gelmesine cevaz vermişse demek ki o kadar da büyük değilmiş.

86 milyon kişinin hayatı 5-10 kişinin keyfine kalırsa bunlar olur. doğaldır. birgün düzelecektir.