bugün

yer yarılsa da içine girsem denilen anlar

küçükken ufacıkken annenin kanatları altında iken ve onun şahsi zevkine göre giyinirken başa gelen bir hadise.
zeka oyunu 7 yaşındadır ve akşam gittikleri bir yemekte yanlarında bulunan akrabalara ve çevredeki herkese aniden eteğini kaldırıp altındaki fırfırlı (o vakitler moda tabi) donu gösterip aynı anda tokasınıda işaret ederek:
_baakııınn benim donumla tokam aynıııııı reeeenkk!
diyerek bütün dikkatleri üstüne çekmiştir. anne yapmış olduğu hatadan dolayı pişman,yüzünde durumu kurtarmaya çalışan bir
_çocuk işte canım. gülümsemesi
fakat gözlerinde çakmak bir bakış ve sinir. baba ve çevre sakinleri dumur fakat gülmekten iptal olmuş vaziyettedirler.
o vakitler bunun pek farkında olmayan ben, şimdilerde o insanlarla yüz yüze gelmemeye çalışıyorum. çünkü ne zaman karşılaşsak yüzlerinde çok acayip bir gülümseme beliriyor, yıılar süren rezilliğin ömür boyu devam edeceğini o zaman tekrar anlıyorum.