eve hırsız girmesi

Tek yaşıyordum. Zemin katta tek başıma yaşamaya cesaret edebilmek beni hâlâ düşündürüyor. Uzun süredir cama tıklatılıyordu ve üstün bir zeka örneği olduğum için bunu tanıdık isimlerin yaptığını düşünüyordum. Abim olabilir, dedem olabilir, komşu kız olabilir. Biri yapıyordu, ama kim ondan emin değildim. Daha ilginç olan şey bazı konularda yoğun bir sorumsuzluk ve umursamazlık örneği gösterdiğim için bu işin peşine düşmedim. Gece komşu kız pencereye vuruyorsa bile beni ilgilendirmezdi. Kendi tercihiydi.

Bir gün yine sese uyandım. Biri kapıyı açmaya çalışıyordu, diğeri demir parmaklıkları sökmeye çalışıyordu ki insana bu gücü kuvveti veren şey hırsızlık isteği değil azmışlıktır efendim. Fantezi dünyasının genişliğine işarettir bu çaba. Benim ya uykumun çok ağır olduğu düşünüldü ya da malın önde gideni olduğumdan emin olup ses çıkarmaktan bile korkmadan eve girmeye çalışıldı, ikisinden biri, bilmiyorum. Oysa ben hepsini duymuştum, tavşan benden daha ağır uykuya yatıyordu. Üşenmiştim.

Kalktım, üstümü giyindim. Tecavüzcüler beni giyinik görsün amacı mı taşıyordu neydi bilmiyorum. insan o an düşünemiyor. Gerçi anı boyunca fark ettiyseniz bir an bile düşünmemişim. Elektrik düğmesine bastım ve geri zekalı diğer arkadaşının ismini söyledi uyandığım konusunda uyarmadan önce. Kendilerini ele verdiler. Kaçtılar.

Eve girmeye çalışan kisilerden biri çocukluk arkadaşım cıktı. Yazıklar olsun diyorum.