hatırladıkça iç burkan garibanlık anıları

geçen sene okulun ilk ayları falan, oda arkadaşımın annesi 1 koli peynirli poğaça yapmış yollamıştı. oda arkadaşım peynirli poğaça sevmediği için hiç birini yememişti. benim kyk olduğu gibi bitmiş cebimde 10 liram ya var ya yoktu, ailemden de para istememiştim gurur yapıp. 1 haftadan fazla sadece o peynirli poğaçaları yiyerek hayatta kalmıştım. kahvaltılarım peynirli poğaça, akşam yemeklerim peynirli poğaça, gece acıkıp da atıştırdığım yiyecek peynirli poğaçaydı. ben de peynirli poğaçadan nefret ederdim normalde ama ne yapalım aç insan taşı yer demişler bir kere. o gün anlamıştım açların halini.