bugün

saadet harmancı

"memurluk hayatınız pamuk ipliğine bağlı" tehditleri Öğrencilerinin önünde yumruk yemesine kadar varınca idarecilerinin "mobbing"ine değil tam olarak sözel ve fiili şiddetine maruz kalmış ve sonuç olarak canına kıymış öğretmendir. Mobbing denilince hafife alınıyor. Bu kadar basit değil.

mesleğini yapabilmek için Tüm aileni, tanıdıklarını bırakıp hiç bilmediğin bir yerde izole bir şekilde borca girip eve çıkıyorsun. Başka da çaren yok çünkü. Yeri geliyor aldığın para ile ailene yardım ediyorsun. Sonra biri çıkıp seninle uğraşır işini elinden alırım diyor. Sırf senden üst rütbede olduğu için. Yetmiyor öğrencilerinin önünde yumruk atıyor. Ne işini yapabiliyorsun ne de radikal bir şekilde değiştirdiğin hayatına nasıl yön verebileceğini bilebiliyorsun. S*k gibi ortada kalıyorsun kısaca.

Ortada ciddi bir şiddet varken nişanlısından ayrılmış, yok efendim böyle intihara meyilli güçsüz biri öğretmen mi olurmuş gibi acımasız yorumlar objektiflikten uzak bildiğin kötü niyetli çıkarımlardan başka bir şey değil şahsımca. Ne olmuşsa olmuş. Belki birçok farklı şey aynı anda gelmiş bu da bardağı taşıran Son damla olmuş. Allah aşkına neyi değiştirir bu? Neyin basite indirgenmesi bu? iş yerinde şiddet ne zaman normalimiz oldu da "bir iki lafa dayanamayan da ne biliyim işte :ss" moduna girdik gerçekten tahayyül edemiyorum. Neyin öğrenilmiş çaresizliği bu ya, sonumuz hayrolsun.