bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

Özenle bezenmiş nasırlarım bile tutmuyor ellerimde.
Pul pul dökülüyor bütün yorgunluklar, akıl da olmasa şahidim yok merakıma.
Sorduğum sen değil, senden kalan nasırlarım.
Gücendiğim ise bir avuç yalnızlığım!!!
Ne yapmalıyım?
Çocukluğuma gidip kendi kendimi sevsem düzelir mi hissiyatım?