bugün

ıssız adam

ıssız ada'ların, ıssız adamların, ıssız kadınların filmi. paylaşmaktan korkan, yalnızlığı kader yapmış, kimsenin hayatına dahil olmayan, kimseyi hayatına dahil etmeyen, bunu istemeyenlerin hikayesi.

bi diğer kalbin sorumluluğunu almak istemeyen bi adam, bağlanamayan, seviştiği kadına sarılıp uyuyamayan..
hikaye anlatıp büyüyen, büyüten bi kadın, hoyratça bir sevişmeyi, şefkate dönüştüren, sevişmeyi, sarılmayı öğreten..

öyle bi hikaye anlatmış ki çağan ırmak zamanı durdurmuş sanki. ben mesela hala filmin içindeyim ya da film benim içimde çözemedim öyle yani. film bitiyor, ada gidiyor, alper gidiyor ben gidemiyorum. ada nasıl kıvrıldıysa o çocuk yatağına alperin ben de istiyorum kıvrılayım, yastığına başımı koyup "kokular değişir mi ki?" diye sorayım. istiyorum ki nerde kaybettiğimi asla bilemeyeceğim bi tokam olsun bi yerlerde, birilerinin ceplerinde.

"soğuktan donmak üzeresin, uyumak istiyosun, korkuyosun donmaktan ama sen çoktan ölmüşsün farkında değilsin.."