uludağ sözlük yazarlarından korku hikayeleri

Babaannem öleli iki ay falan olmuştu. Evde yalnızdım. Şubat ayı. Annemin işten babamın kahveden dönmesini bekliyorum. Akşam saat 19.00 da gelecek annem. Sonra ayak sesleri duydum annem sandım ama kapımız açılmayınca camdan baktım. Balkonun ışığı açıktı. Annem rahat gelsin diye açık bırakmıştım. Birisi çatıya çıkıyordu. Beyaz ayicikli pijama vardı ve ayağında patikle terlik. Pijamanin üzerinde etek görülüyordu. Tek gördüğüm bu. Bu saatte kim bizim çatıya çıkıyordu? Diye düşünürken gördüğüm Pijamanin babaanneme ait olduğunu hatırladım. Çatıdaki demir kapı açıldı. Çarptı kapı . Kapı bir daha kapanmadı. Geriye kimse inmedi.
Korkudan bayılmak üzereydim ki annem geldi . Konuşamıyordum bile.