gecenin şiiri

Bir ip, öylesine basit bir ip.
Ne kadar da masum, nasıl da hallice.
Uzun upuzun, ince ipince.
Sakladığı bir sırrı yok, her şey göründüğünce.
Gözünün gördüğü kadar bir şey işte.
Uzar da gider bazen kendi halinde.
Yok kimseyle kavgası her şeyi sade.
Sonra bir gün nasıl olduysa artık,
Ya bir parmak dolanır ya da bir kol dürter.
Bazen de biri çeker, diğeri anlamadan büker.
Değişmiştir her şey olanlar olmuştur.
Kendi halinde ki zavallı masum ip,
Artık bir düğüm olmuştur.
Masum değildir şimdi her tarafı karma karışık.
Ne ucu belli ne de başı tam bir perişanlık.
Her önüne gelen kurcalar onu artık.
Düz bir yeri yok, kıvrım kıvrım her yeri.
Didik didik edilir, ellenir en mahrem yeri.
istemese de kendisi açılır her bir yeri.
Düğüm bile olsan buna dayanılmaz.
Olur sonun da olacaklar, olanlar olur.
Olacakların belki de en kötüsü olur.
Zavallı düğüm en sonunda kör olmuştur.

Bana ait.