ilk iş gününde istifa eden doktor

Bazı hastalar da dayağı hak ediyor. Çok iğrenç bir söylem değil mi? Tıpkı "bazı doktorlar da dayağı hak ediyor" gibi.
Bir doktor nasıl yetişiyor haberiniz var mı? Çoğunuz bir gün uyumasa gün boyu agresif olur, önüne gelene çatar. Bu insanlar 36 saat nöbet tutuyor ve malesef 36. Saatte bile dinç ve dirayetli olması bekleniyor. 36 saatte 9 tane ameliyata giriyor ve 9. Da bile en ufak bir hata yapmaması bekleniyor. Çoğunuz gezip tozarken, gençliğini kütüphanede, hastanede koşuşturma içinde tüketmiş bir insandan bahsediyorum. Hiçbir şey yapmasa bile 6 yıl boyunca sabredip, tıp fakültesinden mezun olması bile, bir ömür boyu ona saygı duyulmasını gerektirir. Tıp ile sadece hasta olarak bağlantısı olan insanları empati kurmaya davet ediyorum. Oturdukları yerden ahkam kesmesinler.
Zamanında bir çok şeyden vazgeçerek geldim bu konuma, birgün bir aklıevvelden dayak yer miyim acaba diye düşünüyorum. Çok istediğim ve sevdiğim bu mesleğe olan inancımı kaybetmemek için elimden geleni yapacağım ama birgün onurum kırılırsa; "önce kendim" derim. bizlere tıp fakültesinde ilk öğretilen "primum non nocere (önce zarar verme)"
ilkesini ömür boyu başımızın üstünde taşımamızı istiyorsanız doktora saygı duymayı öğreneceksiniz. Anneniz, babanız yapmaz bu kadar fedakarlığı be!