bugün

gecenin şiiri

insanlar

hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır

o ferah ve delişmen birçok alınlarda

betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır

çelik teller ve baruttan çatılınca iskeletim

şakaklarıma dayanınca güneş

can çekişen bir sansar edasıyla

uğultudan farkedilmez olunca konuştuğum

kadınların sahiden doğurduğuna

toprağın da sürüldüğüne inanmıyorum

ismet özel/içimden şu zalim şüpheyi kaldır.

Açıklama; “insanlar

hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır”

Herkes bir güruha toplanmış karşı tarafı topa tutuyor. Bu sizlere açık bir empati çağrısıdır. Hepimizin derdi vatan. Bu açıklamamda bu kendi görüşünden başka görüş tanımayan kişileri eleştirecem. Şimdi gelin sizlerle bir hayal kuralım. Bir odanın içerisinde sizde dahil yaklaşık yüz kişi var. Ve bulunduğunuz odada zehirli bir gaz tüm herkesi uyutmakta. Eğer birisi çıkıp uyandırmazsa uyanmanız imkansıZ. Fakat siz bir şekilde uyanmayı (aydın olmayı) başardınız. Etrafınıza bakıyorsunuz hala yüzlerce kişi gazın etkisiyle uyumakta. Şimdi size düşen görev nedir bir düşünün. Elbette uyandırmak olacak değil mi? Diğer uyuyan Kişiler hakkında
-yahu bunlar salak (gerici/yobaz). Şu hale bak hala uyuyorlar.
Deme hakkınız var mı? Elbette yok.
E güzel kardeşim o halde madem uyandın (aydın bir insan) oldun Neden millete bok atıyorsun uyandırmak yerine. Maden aydınsın uyandırsana diğerlerinide. Umarım anlatabilmişimdir. Hadi selametle.