allah ın ibadeti şart koşması

'önemli olan kalptir, kalp temizse o yeter' deriz eğer ibadet etmiyor ancak inanıyorsak. ailemize karşı çevremizdekilere karşı dürüst ve samimi bir tavır içinde bulunmanın da bir çeşit ibadet olduğu gerçeğinin yanında yaratıcıya yapılan ibadet bir şükür niteliğindedir. yaratıcı adına empati kurmak kesinlikle bizim haddimiz değildir ancak bunu yine de düşünsek, yani biz birşeyler yaratabilsek onun bize yakınlık göstermesini ummaz mıyız? eğer bunu beklemezsek, onu başka bir gezegene göndermek sadece göndermiş olmak için neden yaratalım ki?