boşa konuştuğunu düşünmek

muhatabımızın, beyanlarımızı dikkate almadığını hissettiğimizde kapıldığımız düşünce.

otoriter biri değilim lakin gündelik hayatta eşimiz, dostumuz belki temiz kalbimizden belki de yumuşak lisanımızdan söylediklerimize dinlerler ellerinden geldiğince. ancak bu sözlük'te sıklıkla boşa konuştuğum hissine kapılıyorum.

bakın bunu tenkit saiki ile kaleme alınmış bir şey olarak değil de sizi samimi görmemden bir derdimin paylaşımı olarak algılayın lütfen.

ne diyoruz? kavga etmeyelim, hır gür çıkarmayalım ama konuşalım, yalaşalım, nazenin ve nadide bu güzide sözlük'ü pembeye, maviye, beyaza boyayalım ve mümkünse beyaz da kirlenmesin.

ama aldırış eden yok ne yazık ki!.. devamlı bir kaos, toz duman... alınıyorum, gözlerim doluyor, zorruma gidiyor resmen. etmeyin ağalar! etmeyin hanımlar!