bugün

şeker fabrikası satılacak diye ağlayan chp li

ingilizce bilenler dan morgan'ın yazdığı "merhants of grain" (1979) kitabını olurlarsa, dünyadaki gıda stoklarının borsaya kote olmadıkları için hesapları gizli olan beş büyük aile şirketi tarafından nasıl kontrol edildiğine dair bir fikir sahibi olabilirler.

örneğin, telgrafın icadından önce, ukrayndan yükledikleri tahılı ingiltereye götüren gemileri istanbul'da boğazdan geçerken inceleyen şirket elemanlarının trenle londraya giderek, gemi ingiltereye varmadan önce londra borsasını nasıl manipüle ettikleri anlatılanlar arasında.

bu beş büyük şirket şunlar:

cargill: 145 yıllık abd şirketi. 65 ülkede 142.000 çalışanı var.

adm (archer daniels midland): abd kökenli 40 ülkede 265 fabrikası var.

bunge: 1818 de hollanda'da kurulmuş olup merkezi new york'da. 40 ülkede 35.000 çalışanı var.

glencore ınternational: ingiliz-isviçre şirketi piyasanın %10 bunun elinde.

louis dreyfus: 1851 de kurulan fransız şirketi. yılda 70 milyon ton gıda elleçliyor.