çocukluğa dair hatırlanan ilk an

Bahçeli bir evde yasıyordum. Bizim biraz yukarımızda ve aynı mahallemizde oturan ve o zamanlar en yakın arkadaşım olan arkadaşım da apartman dairesinde oturuyorlardı. Gözlerimi ilk açtığım an bahçeli bir ev gördüğüm için mutlaka tuhaf gelmişti ve o dönemler bizim oturduğumuz semtte neredeyse her evin bahçesi vardı. Bir gün bir konu açıldı ve arkadaşım annesine; ''bizim bahçemiz yokki anne'' demişti ve bana tuhaf gelmişti biraz. Ne var ki bugün son 10 senedir bahçeli ev görmüşlüğüm yok.