kut ul ammare zaferi

Tarih kitabı "liseyi bitirir bitirmez yakılacak ilk kitap" olmadığını gençler ne zaman anlayacak acaba diye düşünüyorum bazen... gerçi bizim kitaplarda bir bok yazdığı da yok ama başka kaynaklardan okumaya da hevesimiz yok...

ulan ne ilginç şaşırıyorum bazen, kamuoyu yüz yıl önce Kut-ül Amare diye bir yerde ingiliz birliklerini kuşatıp generalleriyle birlikte esir aldığımızı öğrendi. Kutlarsınız ya da kutlamazsınız, bu kişinin keyfine kalmış bir şey. Çanakkale zaferinden çok da farkı yoktur.

bizim tarih kitaplarımız gerçi hep çarpıttığı için Kanal seferlerini, Galiçya seferini, Kafkasya seferini falan yazmaz. gençler öğrendikleri zaman şaşırıyorlar "aaa öylemiymiş diye".

Kut zaferi hakkında, geçen yıllarda emekli bir general "muharebeyi kazandık ama yapılan hatalar neticesinde savaşı kaybettik" demişti.

aslında yanlış! Biz hata yapmadık. Hatalar Almanlar'a aittir.

Ya da şöyle söyleyeyim: Bizim temel hatamız en başından o savaşa girmekti. Enver savaşa girmek için tepindi, yırtındı. Biz de bir imparatorluktuk, üstelik savaş kazanılsaydı Enver bunu hesapça Turan imparatorluğu şeklinde daha da büyütecekti. Fakat bu gerdeğe Alman smokiniyle girecekti tabii!

bizim dünya savaşında bulunmamızı çocuklara "hain emperyalistler durduk yerde ansızın üstümüze saldırdılar" diye yutturmaktan vazgeçtikleri gün gerçek türk cumhuriyeti tarihini de öğreniriz elbet.

Osmanlı imparatorluğu savaşa gireli beş ay geçmiş, bir hergelenin yaptığı filmde Osmanlı subayı Çanakkale'de düşman gemilerini görünce "fakat bu savaş demektir" diye mırıldanıyor... Yani, Osmanlı subayının beş aydır savaşta olduğumuzdan haberi yok!

ne zaman bizi aptal yerine koymaktan vazgeçecekler merak ediyorum.

Küfür edilmeyeceğini bilsem, şimdi savaşın niçin kaybedildiğini de uzun uzun anlatırdım; Schlieffen planının tatbik edilmemesi, Paris'i geniş bir çemberle batıdan vuracak yerde "içeri doğru" sapılması ve Fransız ordusuna "cenah" gösterilmesi... iki yıl sonra Von Falkenhayn denilen o yeteneksiz herifin o gereksiz Verdun saldırısı... Amerikan gemilerini batırıp Amerika'nın taze kuvvetle savaşa katılmasına yol açılması... Hep Alman hatalarıdır.

Süveyş Kanalı'na saldırmayı biz istemedik, Alman gazına geldik. Galiçya'ya gitmeyi biz istemedik, Almanlar ısrar ettiler.

Becerip kendi kafamıza göre Baku'ya girdik, Almanlar hemen "bize sormadan nasıl girersiniz, geri çekilin" dediler.

Fakat şiştik kaldık. Bulgaristan pes edince tek ikmal hattımız olan istanbul- Berlin demiryolu bağlantısı kesildi (çünkü donumuza kadar Almanlar veriyorlardı.) Biz 30 Ekim'de silah bıraktık, Almanya 11 Kasım'da, yani bizden on iki gün sonra. Bu durumda nasıl "Almanlar yenilince biz de yenilmiş" sayılıyoruz?

Tarihi çarpıtanlarla, yanlış öğretenlerle ben daima dalgamı geçmeye devam edeceğim...