bugün

anneannenin ölmesi

1 hafta önce içine girdiğim durumdur.

Doktor başınız sağolsun dedikten sonra sarılan, tüm akrabalara duygusuz hissiz dik durmak nedir öğrendim.

sevmezdi rahmetli beni çünkü damadı yani babam onun memleketinden değildi. kısaca aileden hepimizi sevmez sadece saygı duyardı.

Bu mühim bi kavram fakat gençlik dönemine kadar farklı şehirde olduğumdan kendisi ile pek paylaşımım bulunmadı.
Bundan mütevellit üstüne düştüğü, onları mutlu etmenin görev olduğu torunlarını izleyeyim dedim.
Mezarlığa kadar bile ağlamadılar sözlük, birkaç saat sonra yemeklerini yediler, balkonunda genç gence sohbetlerini edip gülüşüp, eğlenip, evlerine ayrıldılar ve bu olay tam 1 hafta devam etti.

Çıkan gülüş seslerinden Başkasının adına komşularından utandım.
ilerde Bir çocuğum olursa anneme bunları hissetmesin, amin.