otobüs yolculuğundan nefret ettiren sebepler

Kendi koltuğuna oturmayan teyzeler. Birkaç kez başıma gelmişti ama sonuncusu çok sinirimi bozdu. Ben özenle bir gün önceden biletimi almışım. Bir de bomboş otobüste gidip 18 numarayı seçmişim. Çünkü koltuk konusunda takıntılıyım. Koridorda gidince ruhum daralıyor. Neyse. Otobüse biniyorum. Bir şehir önce binen teyze benim koltuğuma oturmuş. E olur. ilk bindiği için cam kenarında oturmak istemesi normal. Güzelce ve tüm saygımla pardon orası benim ama diyorum utana sıkıla. Kadın tüm gamsızlığıyla benim diyor. Ben bir şey söylemeden bakınca biletini çıkardı. Kendi yeri olmadığının farkında ama direniyor. illa kaldırtcan yani diyor ve benim sinirim güzel kafama doğru çıkıyor. Ama hanımefendiliğimden ödün vermeyerek tebessüm etmeye çalışıyorum. Koltuğun geçti bu sefer bana geçecek alan bırakmıyor. E buradan geç kalkamam ayağım ağrıyor diyor. E diyorum ayağınızı acıtırım böyle ama. Madem kaldırdın geçeceksin buradan diyor. Zor bela koltuğuma oturuyorum ama kadın susmuyor. Bir anda terbiyesiz oluyorum. E hanımefendilik bir yere kadar diyorum ve boşuna mı bilet alıyoruz diye ben de kadına çıkışıyorum ve akabinde homurdanmalar. Hayır başka zaman yerime oturmadım diye muavinden laf yemişliğim var ben hanginize göre davranayım. Lütfen herkes hangi koltuğu aldıysa ona otursun.