banyo yaparken uygun su sıcaklığını tutturamamak

insanı sinir stres sahibi yapan durumdur. su sıcaktır, soğuğu açarım, buz parçaları dökülür musluktan yaz ortasında. soğuktur, sıcağı açarım, bizim duş avizesi ejderha oluverir, ateş topları fırlatır üzerime üzerime.

görürüz yabancı filmlerde, adam veya kadınların, şarkı söyleye söyleye, ıslık öttüre öttüre, eric djemba djemba, belki de keyiften osurarak duş aldıklarını. ama yerli filmlerde böyle sahneler pek olmaz. müstescen olduğundan değil gerçekçi olmaz çünkü. nalbur teknlojimiz ileri olmadığı için, duş musluklarımız suyun sıcaklığını iyi ayarlayamaz bu coğrafyada. binlerce kafası yanık adam görürüz sokaklarda. buna hamamcı yanığı diyebiliriz.

artık leğende yıkanmak istiyorum, annemin optimum sıcaklığını ayarladığı, ibrikten dökülen sularda. bizimkiler başlasın bir yandan da. ooh yumuşak yumuşak. halil pazarlamaaa, halil pazarlamaaaa.

edit: şu anda yönetmenim ceketli ali dayi uyarıyor, duş avizesi değilmiş, ahizeymiş. belki benim hayalimde duş avizesi var, nerden biliyorsun? hem ışık saçacak, hem su püskürtecek.