kitap alıntıları

"Ben mi, bense; babamı zalim bir avcı gibi içimde taşıyor, karanlıklarımda sinsice saklanmış izliyor ve beni ele geçirmek için ne zaman harekete geçeceğini merak ediyordum.

Ama onun beni ele geçirdiğini hiç sezemeyecektim, bilemeyecek. O, içimin düzlüklerinde sinsice dolaşıp duracak, artık onu unuttuğumu sandığım bir anda ise karşıma dikilip yaşadığın ânın tüm güzelliğini, eğer o an bir gülümsemeyse yüzümden, bir sözse dilimden, bir bakışsa gözümden söküp alacak, yokluğu kadar var olacaktı bir bakıma. Bu yokluk ki, onu olmadığı kadar değerli, sevecen, munis ve belki de ilk kez bir baba olarak yeniden yaratacaktı. Belki sesime sinecekti bu yolla, tenime, ellerime, duruşuma, belki de yürüyüşüme ama sessizliğime dokunamayacaktı, çünkü onu herkesten saklamıştım, bir ayıp gibi, bir sır gibi. En çok da kendim gibi."

(avcısını taşıyan ceylan // erkan aslan)