emre aydın

şebnem ferah'ın erkek versiyonudur kendisi...

sürekli kimle boynuzladın beni, git seni kim bilmem ne yaptıysa onla takıl, unuttum, umrumda bile değilsin ve ben hep uzaklara dalgın dalgın bakan adamım havaları...
başlarım böyle aşkın ızdırabına arkadaş! değil dinlemeye, duymaya tahammülü kalmadı ben ve ben gibi hayata sıkı sıkı tutunmuş, mutlu insancıkların.

kıl mısınız nesiniz anlamadım? bölünerek çoğalıyorsunuz, engel olamıyoruz. nasıl ve nereden, kimi kısırlaştırmalıyız? çıkış noktanız nedir bir bulsam yapıcam yuvanızı. mustafa keser bile her sahne alışında farklı mendille çıkıyor ulan, bi feyz alın da çizginizi değiştirin, bir farklılık olsun. hepiniz mi bahtsız bedevisiniz, hepiniz mi sırtınızdan hançerlendiniz? bir saf siz misiniz ulan. açın gözünüzü azıcık! ne bileyim sert olun, acımasız olun, bencil olun, kötü olun, hain olun ama ne olur yeter artık mağdur olmayın. utanın azıcık be. afilli yalnızlıkmış. üstüne kusarım ben o yalnızlığın!