bugün

oğlum bana en güzel hediyeyi şehit olarak verdi

ben anneme mezun olayım askere gidicem diyorum telefonda. Anam üzülüyor, ağlamamak için tutuyor kendini.

neden üzülmesin ki, Manisalıyım. doğuya gitmeme ihtimalim çok düşük. Şans işte.

bana bir şey olsa, annemin benim için üzüldüğünü düşünüyorum ve ortada hiç bir şey yokken şu an gözlerimin dolduğunu

hissediyorum. biz ne yaptık ta bu psikolojide yaşamayı hak ettik.

Ateş düştüğü yeri yakıyordu değil mi ?

(bkz: ya babam)

Edit: Balıkesir'de yaptığım askerliğimin son 22 günü.