yaşama amacı

sürekli hayat engel çıkartıyor önüne ve sen atlaya atlaya gidiyorsun. bazen düşüyorsun tabi hatta en sevdiklerin sana çelme takıyor ama olsun diyorsun, takmıyorsun yani. hatta bazen öylesine sistemin içine giriyorsun ki sistemi sorguladığında fark ettiğin yılların geçip gittiği oluyor.

aslında biyolojik olarak bakarsak; bir şeyi arzuluyorsun( her daimdir bu) eğer o arzuladığın şeyi alırsan tatmin olup mutlu oluyorsun eğer alamazsan üzülüp mutsuz oluyorsun. üzülüp mutsuz olunca tatmin olmaya eğilim gösterdiğin için daha büyük risklere giriyor ve daha büyük oynuyorsun. eğer kazanırsan tamam ama kaybedersen işte tam hayatın sikip attığı insan oluyorsun. bide pes etme var tabi, kabullenme de denebilir, işte o da artık bu sistemin dışına çıkmayla alakalı.

aslında çok basit insanın amacı ama herkes bir anda bir şeyleri isteyip birbiriyle etkileşime girince olay çok farklı yerlere çıkıyor ve karmaşık oluyor, insanda o karmaşıklığa bakıp kendini değerli zannetmek için çırpınıyor.

akışına bırakmak lazım ya bence.