ev arkadaşından nefret etme sebepleri

ergen olmasıdır. bunu buraya bir yerlere yazdım mı hatırlamıyorum ama, bu bi' hukuk bürosunda çalışıyor ve aynı sınıftayız. her sabah saat 8-8 buçuk gibi kalkardı. benim uykumda hafiftir yani uyanan birisinin hareketliliğinden olup bitenleri duyarım. neyse, bu her sabah uyandığında, hemen yanımdaki odada kaldığı için, şak şak şak diye sesler yankılanmaya başlıyor koridordan kulağıma. lan diyorum, bu bir değil iki değil. kötüye de yormak istemiyorum hani. ne ayak lan bu sesler diye içten içe de kıllanıyorum. sonra yine bir sabah şak şak şak sesleri duymaya başladığım vakit usulca kalktım yatağımdan. bu arada onun kaldığı odanın da kapısı yok, o yüzden bu kadar gürültü geliyor. odamın kapısından çıktım, kafamı hafifçe onun kaldığı odaya doğru süzdüm ve durumu anladım. zaten anlamıştım da acaba mı diye tereddüt ediyordum. meğer bu andaval her sabah hücum borusunu öttürüyormuş. ben sonra bir soğudum bundan. öyle böyle değil tabii. o ana tanık olduktan sonra o sabah tuvalete kalkıyormuş gibi ses yaptım biraz. sonra bu benim tuvalete girdiğimi duyunca hemen apar topar topladı malzemeyi. sonra tuvaletten çıktım, odasına girdim. insan gibi, her sabah şak şak şak ne yapıyorsun olum sen, git işini tuvalette gör, senin sesini duymak zorunda mıyım lan deyip çekildim. sonra bu ergen yine devam etti her sabah boruyu öttürmeye ama her ne kadar ses çıkarmamaya özen gösterse de ben nem kaptım durumdan artık. çok tav oldum. elbet herkesin özel hayatı kendine ama bu kadar da ortada olmaz be birader. sonra bir nedenden dolayı kavga çıkardım, 1 ay sonra ayrıldı evden. hala aynı sınıftayız. gördüğüm zaman yol değiştiriyorum. o kadar soğudum heriften.