bugün

ben bu yazıyı ona yazdım

eğer okuyorsa sayın sözlük söylemek istediğim şeyler var. Ha öyle aşk acısı falan değil benimki aşkı paylaşacağım. hayatıma giren en güzel şeydi o . yıllarca tadamadığım sevillme duygusunun beden bulmuş haliydi. karşımda öylece duruyordu. Kalbimde bir yerleri pır pır ettiren adamdı. Kilomu bile görmezden gelip gözlerimden kalbime doğru yol alan sevgimi aşkımı görebilen tek kişiydi. minicik ellerimi kalbi gibi koskoca elleriyle kavradı bir gün. ilk buluşacağımız gün heyecandan bayılabilirdim oysa ki çevrede gamsız baykuş olarak tanınırdım. arabasına yaslanmış bekliyordu. heyecandan ne yapacağımı bilemedim ve sıkıca sarıldım. boyu fazlasıyla benden uzundu. sarıldığım an kalbindeki hızlı atışları hissedebilmiştim . gözlerimi sıkıca kapattım. tekrar açtım gerçekliğinden emin olmak için. sonra kapımı açtı şaşkındı. gözleri kocaman olmuş elleri hafifçe titremeye başlamıştı. bense hayatımın kumarını oynadım o gün . nefret ettiğim burnumu nefret ettiğim yüzümü sevdi bu koca adam. bedenin seviye engel olmadığını bahanelerin aptallar için olduğunu öğretti bana. Yıllarca hiç sevilmemişim hiç sevmemişim onun farkına vardım. son cümlem onun sözleri olsun. O kadar seviyorum ki senden ayrı kalacak her ihtimalden korkuyorum. Kutsalsın benim için anlıyor musun ?

Edit: eksileyen yazarlar kıskanmayın bu kadar.