sözlük yazarlarının itirafları

14 aralıktı. Daha demin uğurladığımız gün. Biliyorum, 2 ay oldu. Biliyorum çünkü ben her günü tek tek saydım. 14 ekim. sen geldin. Yanımda oturdun. Bana Güldün. Gözlerimin içine baktın. Gönlümdeki en kurak topraklar, papatya bahçesi oldu. Yıllardır sanki sadece bugün için bekliyormuşum gibi. Senin Gözlerine baktım o gün. uzun uzun değil ama, ürkekçe.. anladım ki, Buna değer, bu çocuğa her şey değer. Hayatımda o günden daha güzel bir günüm olmadı biliyor musun. Hala unutamıyorum. Senin gelişini düşünüyorum, yüzüne baktığım o 4 saniyeyi düşünüyorum. 14 aralık... 2 ay içinde, Artık sayfalara karalayamaz oldum. insanlarla konuşmaz oldum. Herkesi teker teker hayatımdan çıkarmak istiyorum. Kimsenin sesine bile tahammül edemez oldum. Var olmasam her şey düzelecekmiş gibi hissediyorum.

Ama sen beni en derin yerlerimden parçalarken, ben senin mutluluğun için öyle çok çabaladım ki. Sanki onca zaman sadece canımı nerden, nasıl yakacağını anlamaya çalışmış gibi, insan insanı bu kadar içten kıramaz. Ama inşallah sen bir yerlerde mutlusundur. Mutlu ol ne olur, ara ara senin üzgün olduğunu düşünüyorum. Kötü oluyorum. Dalıp gidiyorum sırf üzgün müdür diye düşündüğüm için. Çünkü sen benim içimsin. Herhangi bir yerde Adını duyduğum an aklım gidiyor. O ismi duyunca bir sessizlik çöker üstüme, sen bilmezsin. Benim mucizeye ihtiyacım vardı ve hayat karşıma seni çıkardı.
Aslını istersen artık Umut edecek yüzüm de, gücüm de kalmadı. Niye yaptın bana bunu? Ne oldu niye böyle oldu? Biliyorum dersler çok yoğun. Benim için de öyle. Seni en iyi ben anlarım. Ama tek kelime, tek kelime bile yazmıyorsun ya. Hem de engelleyip. Dayanamıyorum. Ben... ben artık "ben" diye bir şey olduğundan emin değilim. Kendimi toparlayamıyorum. Açıkcası biraz kırgınım yaradana. Zamanında benim canımı çok yakan insanlar, beni gecelerce köpek gibi ağlatanlar şimdi çok mutlu. Her gün gözlerinden okuyorum mutluluklarını. Ya ben? Ben sadece seninle konuşmak istedim. hayatımda bir Tek bunu istedim. Sadece bunun için dua ettim. Her anımda dua ettim. bir şeyler paylaşmak, bir şeyler anlatmak istedim. Ben... istedim işte. Gönlüm inanmıyor ki artık olmadığına.

Saat gecenin bir buçuğu. Sen sanıyor musun ki sabah oluyor, ben her şeyi unutarak devam ediyorum. Öğle oluyor, gülüyorum, eğleniyorum. Böyle mi sanıyorsun? Her anımda sadece neden diye düşünüyorum. Seher vakti garip garip bülbül öterken, cümle alem uykusunda uyurken.. Ben, kimseden bir şey istemiyorum. istemedim. Hiçbir şeyde gözüm yok. Beni biliyorsun. Neler hissettiğimi biliyorsun. Biliyorsun işte her şeyi, biliyorsun. Bazen gözlerimi kapatıyorum. O günki gidişin geliyor gözümün önüne. Gitme diyorum sana. O gün diyemediklerimi hep diyorum. Gözlerin çok güzel diyorum. Hayatımın en mutlu günündeyim diyorum. Ama en çok da gitme diyorum. Gitme. Arkandan bağırmak istiyorum. Tüm ankaraya haykırmak istiyorum. Gitme, 2 saniye daha kal ne olur demek istiyorum. Çok acı çektim. hala mı yetmez? Hala mı bitmeyecek? Gidecek misin öylece? Gitme nolur..