bugün

belediye otobüsünün sağ ön koltuğu

çelişkilerin kralıdır. otursan bir dert, oturmazsan başka. genelde kullandığım ve sevdiğim bir köşesi otobüsün. böyle diğer koltuklardan biraz daha geniş olur. ne iki koltuk kadar büyük ne de tek koltuk kadar küçük. arada kalmış. ama her oturduğumda yanımda oluşan yarım g*t'lük boşluk beni ziyadesiyle rahatsız ediyor. hani birisinin oturacağı kadar bir yer değil, ama insanda bir "acaba" hissiyatı oluşturuyor. sığar mıyım denemesiyle bir çok kişi yanınıza galip şöyle bir sığışmaya çalışıyor; ama bir iki denemeden sonra ya vazgeçiyor ya da eğer oturmuşsa ve etraf da kalabalıksa bari bir kaç durak gideyim, rahat etsin g*tümün yarısı deyip kısa bir süreliğine o nahoş yarı oturan pozisyonda ilerliyor. hani kalksan yer versen yazık olacak. ilk girişte karşılaşılan yer olduğundan binen her yolcunun dikkatini çekiyor o boşluk. ve eğer yaşça da küçüksen o iğneleyici bakışlara maruz kalmaman neredeyse imkansız. velhasıl, ben yine aynı koltukta seyahat etmeye devam edeceğim. aynı bakışlara maruz kalmaya ve belki de iğneleyici hitapları işitmeye. kim bilir, bir gün belki sizinle de karşılaşırız...