sözlük yazarlarının itirafları

2 hafta önce bugün benim hayatım değişecekti lan.
hayatım.
şuan içinde bulunduğum bok çukurundan belki kurtulurum diye umut edip bütün bir yaz tek basıma ugrastım ben.o lanet şehirden,lanet insanlardan kurtulup yeni bir başlangıc yapacaktım,tam da battım derken.
benim batmam senin şerefsizliğinle başladı,ondan sonra da iflah olmadım zaten.
gerçi şimdi zerre umurumda değilsin ya.
herkes diyordu sana çok iyi gelecek, kendi evim olacaktı,deniz olacaktı şehrimde, yeni biriyleriyle tanısacaktım.
sonra ne oldu tahmin etmek çok da zor değil.
tam iki hafta önce, hiç bilmediğim bir şehirde, hiç bilmediğim bir evde iyot kokusuyla uyanırken,ne olacak şimdi diyordum.
aslında o anda her şeyden kaçıp, bu kaosa dönmeden, bir gece olsun izole etmek istedim kendimi.
düşünmedim ne ardımda kalanları ne de gelecekte olacakları.
ama o sabah uyanıp da,terminale vardığımda,sağ gözümün şiş,saçlarımın dağınık,gözaltlarımın mosmor olduğunu gördüğümde, sabah ayazlarında sırı dökük tuvalet aynalarında kendi yüzümden umudu kestiğim zamanlar olurdu.
ve ben son 2 haftadır ne olacak diye düşünmüyorum.her şeyden umudu kesip, önümde hiç bir olanak göremiyorum.
tutunmaya çalıştığım dalların kökü söküleli çok oldu çünkü.
ve bu gece aklıma mıh gibi kazındı o soru;
şimdi ne olacak?