bugün

hadislerin dinen delil sayılmasının mantığı

kimisinin "recm" meselesi için "sanıldığı gibi kaynağı hadislerden çok kuran ve onun sebeb- i nüzulu ve peygamberin sünnetidir. yani ümmetin yaşayışıdır." demesine vesile olan anlaşılması güç mantıktır.

kuran'da recm cezası verilmesini buyuran herhangi bir ayet var mı? yok!.. kuran'daki ceza 100 değnek... anlaşılan bunları yazanlar kuran'da recm cezası ile ilgili ayet olduğuna ama onun yazılı olduğu sayfayı keçi yediği için kuran'dan çıktığına inanıyorlar!.. ilgili hadisleri aşağıda veriyorum... ama öncelikle sorayım: bu hadislere ve olayın aynen böyle cereyan ettiğine inanıyor musunuz? uzun cevaba lüzum yok. "inanıyorum" veya "inanmıyorum" demeniz yeterlidir. iki cevap da peşisıra bir çok soru getirecek...

ibnu Abbâs (radıyallahu anhümâ) anlatıyor:"Hz. Ömer (radıyallahu anh)'i hutbe verirken dinledim. Şöyle demişti:"Allah Teâla Hazretleri Muhammed (aleyhissalâtu vesselâm)'i hak (din ile) gönderdi ve O'na Kitab'ı indirdi. Bu indirilenler arasında recm âyeti de vardı! Biz bu âyeti okuduk ve ezberledik. Ayrıca, Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) zinâ yapana recm cezasını tatbik etti, ondan sonra da biz tatbik ettik. Ben şu endişeyi taşıyorum:Aradan uzun zaman geçince, bazıları çıkıp: 'Biz Kitabullah'da recm cezasını görmüyoruz.' (deyip inkâra sapabilecek ve) Allah'ın kitabında indirdiği bir farzı terk ederek dalâlete düşebilecektir. Bilesiniz, recm, kadın ve erkekten muhsan olanların zinâları, -delil veya hamilelik veya itiraf yoluyla- sübut bulduğu takdirde, onlara tatbik edilmesi gereken Kitabullah'da mevcut bir haktır. Allah'a kasemle söylüyorum, eğer insanlar: 'Ömer Allah Teâla'nın kitabına ilâvede bulundu.' demeyecek olsalar, recm âyetini (Kitabullah'a) yazardım." [Buhârî, Hudud 31, 30, Mezâlim 19, Menâkibu'l-Ensar 46, Megâzi 21, i'tisâm 16; Müslim, Hudud 15, (1691); Muvatta, Hudud 8, 10, ( 823, 824); Tirmizî, Hudud 7, (1431); Ebu Dâvud, Hudud 23, (4418).]

Hz. Aişe anlatıyor:

"Recim âyeti ve büyüklerin on defa süt emmeleri konusunda âyet inmişti. Bu âyet, karyolamın altında bir sahifede yazılıydı. Resulullah (a.s.m) vefat edince biz onunla meşgul olduk, o sıralarda bir hayvan (keçi) gelip onu yedi.”(ibn Mace, Nikah, 36).