sözlük yazarlarının otobiyografileri

1985 pembe panjurlu bir evde doğdum. ama ana adım zübeyde değildi.
1989 gibi anaokuluna başladım cidden güzel bir kız vardı onun yanına oturtmadıkları zaman yemek yemezdim, mecbur o'nun yanına oturturlardı. derken birgün kıymalı tarhana yemeği yapmışlardı, küçüklükten beri benlerden ve ufak noktalı şeylerden iğrendiğim için çorbanın üstüne kustum. birdaha o tür bir yemek vermediler bana.

iğrendiğim şeyler arasında zeytin çekirdeği de vardır ha birde kiraz, vişne çekirdekleri. uzun süre bakarsam (9 saniye) gerçekten kusabilirim. bu yüzden yakınım olanlar bunu bilir ve yanımda bu tür şeyler tüketmezler. anaokulundaki sonraki günlerde ise uykum gelmediği halde zorla uyuttukları için ertesi gün birdaha gitmek istemedim. kalorifer direğine yapıştım, annem ve diğerleri beni sökemediler oradan. dolayısıyla anaokuluna gitmem sona erdi. ben kazanmıştım.

91-92 ilkokula başladım. gerçekten bok gibiydi. oldum olası okulu sevmem. ve bu işkence lise bitene kadar sürdü lise mezunu olduktan sonra istediğim hayata kavuştum.

95 yılına kadar bir bok olmadı.

95-2000 yılları arasında da kayda değer bişi olmadı.

2000-2010 arasıda öyle dümdüz geçti.

2010-2015 ise yine öyle pek ahım şahım kaydadeğer bişeyler olmadı. yaşayıp gidiyorum.