otobüste kusan insan

otobüsle yolculuk esnasında, gözlerin beyne sabitsin mesajı verirken, orta kulağın "ne alakası var olum? hareket halindesin!" mesajını iletmesi sonucu dengenin bozulması ve midenin bu duruma isyan bayrağını çekmesi halidir.
ben küçükken, bu yolculuklarda annem hep poşet taşırdı çantasında.
ve hep en öne almak zorundaydık otobüs biletini. çünkü alamadığımız zamanlarda, yolculuğun pek de eğlenceli geçtiğini söyleyemem.
sonraları büyüdüm tabi. ne otobüs kaldı, ne kusmuklu seyahatler.
taa ki bir yılbaşı gecesine kadar.
o geceye dair hatırladığım son şey, gecenin sonuna doğru istiklalin ara sokaklarından birinde yediğimiz bir tepsi midye ve dönüşte arka koltuktan şöförün ensesine, direksiyona, torpidoya, hatta ön camına kadar her yere tazyikli midye fışkırtmamdır. keşke kusmadan önce ağzımı kapamasaymışım. o zaman parmaklarımın arasından fışkırmazdı muhtemelen. bir de acaba sıçsaydım diyorum bazen. daha mı az ayıp olurdu acep?