bugün

22 yaşında üniversiteye başlamak

nispeten güzel bir bölümü son derece boktan bir üniversitede okumaya çalıştığım için dördüncü yılımda (yani bu yıl) okulu bırakarak yapacağım eylem. hayat herkese istediğini vermeyince, ya da vermekte geç kalınca kendinizi 22 yaşında ygs'ye hazırlanırken bulabiliyorsunuz. bu geç kalmışlık hissini ben zor da olsa bir kenara atmayı başardım, siz de atın.

dördüncü yılım olduğuna bakmayın bu arada, daha üçüncü sınıf dersi alabilmiş değilim. bırakmam devam etmemden daha hayırlı olacaktır inanın. şu an okuduğum üniversitede bir gelecek göremiyorum. "ben buradan mezun olursam bana kimse sittin sene iş vermez" düşüncesini bir türlü kafamdan çıkaramadım, yıllarca vizelere ve finallere bu düşünceyle girip çuvalladım ve sonunda bu düşünce galip geldiği için ygs'ye hazırlanmaya başladım. ygs'de barajı geçip lys'ye girmeye hak kazandım ve şimdi ona it gibi çalışıyorum. kazanacağım üniversiteye ve bölüme %60-65 gibi büyük bir etkisi olacağı için lys'de çocuğu koymak istiyorum.

başlarda dört senemi heba ettiğimi düşünüyordum ama işin iyi tarafından bakmaya başlayınca ikinci üniversiteme gayet olgun ve gençlik heyecanını bastırabilmiş birisi olarak başlayacağım. bu dört sene zarfında okulun bana bir katkısı olmazken ben kendimi elimden geldiğince geliştirmeye çalıştım. artık ingilizce'yi anadilim gibi biliyorum ve yanına almanca, japonca, portekizce, fince ve boşnakça'yı da eklemek istiyorum.

üniversitede ilk yıllarımda benimle aynı sınıfta 30 küsür yaşında adamlar/kadınlar vardı ve benim gibi çömezlerle konuşmaktan, benim gibi çömezlere soru sorup yardım istemekten hiç gocunmuyorlardı. siz de gocunmayın. siz (ve ben tabii ki * ) bu kişilerin yanında hala çömez kalıyoruz. moralinizi bozmanıza gerek yok. neticede liseye geri dönmüyorsunuz ya.

ikinci üniversitemde çözmem gereken iki büyük sıkıntı var; para ve kalacak yer. bunları bir şekilde çözdüğüm takdirde muhteşem bir üniversite hayatı beni bekliyor olacak. ha bir de ailem beni kesin evlatlıktan reddedecek ama kendi paramı kazandığım takdirde o da umrumda olmaz.

son olarak urgehal nickli arkadaşımıza da başarılar diliyorum. umarım kaybolan yıllarımızın acısını çıkarmayı başarırız.

tanım 2: türkiye şartlarında anormal karşılanan, fakat gençlik heyecanıyla yazılan üniversitelerin son derece boktan birer yüksek liseden ibaret olduğu ve kişiye diploma dışında bir halt kazandırmayacağı gerçeği fark edildiğinde yapılması elzem olan eylemdir. askerliğinizi çok geç yapacak olmanız, geç evlenecek olmanız (hatta belki de evliliği hiç düşünmüyor olmanız), lise arkadaşlarınızın aynı yaşta çoktan mezun olup tecrübeli/tecrübesiz birer yeni mezun olarak iş hayatına atılacak olması sizi demoralize etmemeli. evet hayat şartları zor ve acımasız, fakat aileniz mutlu olsun diye yıllarca mutsuz olmaktansa bu zorluklara göğüs germek en doğrusu.