bugün
- icardi19059
- doğum gününde hatırlanmamak14
- kızların mesajlara geç cevap vermesi16
- icardi1905'in sözlüğü bozması18
- bik bik için diktiğim şort17
- ismet gurbuz 202413
- 19 mayıs 2024 galatasaray fenerbahçe maçı10
- anneler günü16
- elinin değdiği anı unutamıyorum 5 posta attım16
- en dindar özelliğiniz25
- serdar ortaç renault megane benzerliği8
- zall beceremiyorsan bırak git12
- ayetullah hamaney'in mini etekli torunu11
- ali koç9
- yorgun mermi10
- şizofreni11
- düşün ki o bunu okuyor9
- anın görüntüsü18
- sözlükteki feyk hesap sahipleri tespit edilecek11
- bacağa kramp girmesi10
- 2024 eurovision şarkı yarışması13
- erkekler seks yapamayacağı kadınla arkadaş olmaz10
- erkeklerin sadakatsiz olması20
- türkiye den soğuma sebepleri11
- erkekler götünüze değil yaptığınız pastaya bakar15
- arkadaşlar sizce bu yüzük nasıl15
- eloande ile evlenip sözlüğü huzura kavuşturmak8
- uludağ sözlükte yazmanın hiçbir anlamı olmaması24
- fazla mastürbasyon yapan erkek9
- kimsenin okumadığı sözlükte yazar olmak11
- uludağ sözlük kapatılacak11
- 45 yaş üstü kadınların muşmulaya dönmesi10
- cami tuvaletinin paralı olması14
- evlilik yaşı kaç olmalıdır12
bu psikolojiyi iyi biliyor sayılırım sanırım.
kanser değil allah'a şükür, allah kanser olanlara şifa nasip etsin. lakin 3 yıl önce bende bir beyin tümörü durumu hasıl oldu. raporun yanlış yazıldığını (milimetre yerine santimetre yazılmış) öğrenmeme kadar 3 gün geçti. ve o 3 gece yurt odamda kendimi ölüme hazırladım. her gece yatarken "inna lillahi ve inna aleyhi raciun" (Allah'tan geldik ve ancak O'na dönücüleriz) ayetini tekrarladım. "buraya kadarmış vademiz, bu kadar yaşadığımıza da şükür" dedim. yaşım 21 idi. çok garip bir şeymiş ölüm psikolojisi. daha doğrusu belli bir zaman diliminde öleceğini bilmek. yoksa hepimiz bir gün öleceğimizi bilerek ve öleceğimizi inkar ederek yaşıyoruz.
allah'a şükür tehlikeyi atlattığım, daha doğrusu tümörün iyi huylu ve tehlikesiz çıkmasından sonraki şu zaman diliminde, yatağa girdiğimde ölüm aklıma gelir ve içim ürperir. ama yemin ediyorum o üç gün boyunca hiç ürpermedi içim. belki de kendime yakıştıramadığımdan. insan en çok kendine yakıştıramaz ya ölümü. lakin resmen ölümü bekliyordum. ilginç bir psikoloji idi.
insan ölümle karşılaştığında hiç korkmuyormuş. bunu anladım.
allah cümlemize hayırlı sağlıklı uzun yaşamlar nasip etsin.
kanser değil allah'a şükür, allah kanser olanlara şifa nasip etsin. lakin 3 yıl önce bende bir beyin tümörü durumu hasıl oldu. raporun yanlış yazıldığını (milimetre yerine santimetre yazılmış) öğrenmeme kadar 3 gün geçti. ve o 3 gece yurt odamda kendimi ölüme hazırladım. her gece yatarken "inna lillahi ve inna aleyhi raciun" (Allah'tan geldik ve ancak O'na dönücüleriz) ayetini tekrarladım. "buraya kadarmış vademiz, bu kadar yaşadığımıza da şükür" dedim. yaşım 21 idi. çok garip bir şeymiş ölüm psikolojisi. daha doğrusu belli bir zaman diliminde öleceğini bilmek. yoksa hepimiz bir gün öleceğimizi bilerek ve öleceğimizi inkar ederek yaşıyoruz.
allah'a şükür tehlikeyi atlattığım, daha doğrusu tümörün iyi huylu ve tehlikesiz çıkmasından sonraki şu zaman diliminde, yatağa girdiğimde ölüm aklıma gelir ve içim ürperir. ama yemin ediyorum o üç gün boyunca hiç ürpermedi içim. belki de kendime yakıştıramadığımdan. insan en çok kendine yakıştıramaz ya ölümü. lakin resmen ölümü bekliyordum. ilginç bir psikoloji idi.
insan ölümle karşılaştığında hiç korkmuyormuş. bunu anladım.
allah cümlemize hayırlı sağlıklı uzun yaşamlar nasip etsin.
güncel Önemli Başlıklar